วันอังคารที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2552

ว้าว!! chocolate เฉียดล้าน



    chocolate กินเนสส์บุ๊ก เตรียมเปิดทำเนียบต้อนรับของหวานบันลือโลก ไอศครีมช็อกโกแลตซันเดย์จากนิวยอร์คราคาถ้วยละ 25,000 ดอลลาร์ หรือราว 850,000 บาท สตีเฟน บรูซ เจ้าของเซเรนดิพิตี 3 จับมือกับร้านเพชรหรู ยูโฟเรีย นิวยอร์ค สร้างสรรค์ "โฟรเซน โฮต ช็อกโกแลต" ที่ทำจากเมล็ดโกโก้ 28 พันธุ์ ซึ่งครึ่งหนึ่งเป็นพันธ์ที่หายากและราคาแพงที่สุดในโลก ช็อกโกแลตซันเดย์นี้ยังโรยด้วยทองคำกินได้ 23 กะรัต ในปริมาณ 2 ออนซ์ เสริ์ฟมาในถ้วย ด้านล่างตกแต่งด้วยกำไรข้อมือทองคำ 18 กะรัต และเพชรขาว 1 กะรัต ส่วนวิปครีมบนหน้าไอศครีมถูกราดทับด้วยทองคำและช็อกโกแลตลา มาเดลีน โอ ทรูฟเฟิล จากนิปชิลด์ต ช็อกโกเลเทียร์ ซึ่งปกติขายในราคาปอนด์ละ 88,440 บาท อภิมหาไอศครีมนี้เสริ์ฟมาพร้อมช้อนทองประดับด้วยเพชรสีช็อกโกแลต และเพชรขาวที่สามารถนำกลับบ้านได้เช่นเดียวกัน บรูซบอกว่าต้องใช้เวลาทดสอบส่วนผสมและรสชาตินานมาก ไม่นับเวลาอีกกว่า 3 เดือนในการออกแบบช้อนทอง ทั้งนี้เมื่อ 4 ปีที่แล้วบรูซเปิดตัวไอศครีมซันเดย์ "โกลเด้น โอปูเลนซ์" ราคาถ้วยละ 1,000 ดอลลาร์ กลายเป็นของโปรดของร็อคสตาร์และบรรดาไฮโซมากมาย ทั้งโกลเด้น โอปูเลนซ์ และไอศครีมซันเดย์ล่าสุดต้องสั่งล่วงหน้า บรูซบอกว่าตอนนี้มีลูกค้าออร์เดอร์มาแล้ว ส่วนใหญ่เป็นชาวยุโรปที่เตรียมบิน มาละเลียดโฟรเซน โฮต ช็อกโกแลตถึงนิวยอร์ค และคาดว่า อีกไม่นานคงมีมหาเศรษฐีจากตะวันออกกลางเข้าคิวเป็นลูกค้าต่อไป
ถ้าเพื่อนๆคนไหนสนใจก็เชิญนะจ๊า......จุ๊ฟๆๆ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ อะจึ่ย อะจึ่ย
ที่มา http://forum.sodazaa.cc/thread-846-1-8.html

วันจันทร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2552

แดง อันตราย

   เรื่องการเมืองในตอนนี้มันชักเริ่มปั่นป่วนมาก นี่ดีนะที่เป็นวันหยุดและอยู่ในช่วงปิดเทอมไม่งั้นบ้านเมืองคงได้วุ่นมากกว่านี้ตอนนี้ที่มีหนักๆเลยคือ พวกเสื้อแดง หรือ นปช. ที่ตั้งม๊อบและดาวกระจายไปรอบๆประเทศไทย สำหรับความคิดของเรา เราคิดว่า พวกแกนนำต่างๆไม่ว่าจะเป็นทางฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ แต่อย่าให้คนอื่นหรือสังคมเดือดร้อน ฝ่านนี้ก็ทำเกินไปฝ่ายนั้นก็ทำเกินไป เถียงกันไม่มีวันจบแล้วประเทศไทยจะเจริญได้ไง สำหรับเสื้อแดงข้าพเจ้าคิดว่า พวกเขาก็ทำเกินไปและที่สำคัญสังคมเดือดร้อน ถามหน่อยจะเผาทำซากอะไร รถเมล์เนี่ย <เผาเพื่อ!> เดือดร้อนคนอื่นเขาไปหมด ไม่ได้แค้นหรอกเสื้อแดงอ่าและเราก็ไม่เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งนะ แต่เราอ่าเจอกับตัวเลยจิงๆ คิดดูขนาดเรานั่งแท็กซี่ แท็กซี่นี่ก็เปรียบเสมือนรถส่วนตัวอยู่แล้วเพราะอยากไปไหนก็ได้ไปแต่แค่จ่ายตังก็แค่นั้นแต่เรายังไม่ทันจะถึงจุกดหมายปลายทางเลย ถนนปิดและดันมาปิดเส้นที่เราจะไปอีก เพราะเจ้าหน้าที่กำลังแงะซากรถเมล์ที่พวกเสื้อแดงเผา ทำไงอ่าทีนี่อีแท๊กซี่ก็เลยไล่เราลงและบอกให้เราเดิน โอ๊ยๆๆๆขอทีเถอะจะบ้าตายเดินเป็นกิโลๆ จากหน้าวักมกุฎกษัตริย์ ฮอนด้า walk ยาวมาถึงเทเวศน์ ฮอนด้า walk เนี่ยหมายถึงเดินนะจ๊ะ เราต้องต้องเดินจากหน้าวักนั้นมาถึงเทเวศน์ คิดดูลำบากมาก และจะใส่เสื้อสีแดงออกจากบ้านก็ใส่ไม่ได้อีก กลัวโดนกระตืบ!!เสื้อผ้าเราก็มีแต่สีแดง เวรกรรมจิงๆ เราว่ามันเป็นอะไรที่แย่อ่าคนที่อยู่แถวนั้นเขาต้องแย่กว่าเราแน่ๆ และไอ้ที่ทะเลาะๆกัน ระหว่างเสื้อแดง กับ รัฐบาลเนี่ยทะเลาะเอาอะไรกัน น่าเบื่อมากออกไปไหนก็ไม่ได้ออก จะไปไหนก็ไม่ได้ไปกลัวจะโดนลูกหลงอีกละจากเสื้อเหลืองและยังมาเจอกับเสื้อแดงอีกแบบนี้ก็ไม่ไหวนะครับพี่น้องครับ

   ปล. ขอแบบสั้นๆเลย คือ เราไม่ได้เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่ขออย่างเดียวอย่าทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนก็พอจะทำอะไรก็แค่พองามก็พอ และปิดได้งัย!!เสาวรีย์เนี่ย เดือดร้อนกันไปหมด รู้ว่าอยากได้ความเป็นธรรม แต่จะทำแบบนี้มันก็มาไปใช้สมองดีกว่าใช้กำลัง ใช้ปัญญาดีกว่าใช้ปัญหาตัดสิน


นาทีฉุกเฉิน อะจึ่ย อะจึ่ย

ขอระบายหน่อยและกันนะ เก็บกดมานานและ ปู๊ดดดดดดดด 555+ เข้าเรื่องเลยและกันนะ วันหยุดที่มาโดยประมาณ 14 วัน ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาอยากบอกว่าน่าเบื่อเกิ๊น สงกรานต์วันเเรกก็อยู่บ้านไม่ได้ไปไหนเพราะจะมาเที่ยวในตัวเมืองกรุงเทพ อย่างเช่น แถวตรอกข้าวสารที่ไปทุกปี กับ สีลม ก้มาไม่ได้กลัวโดนระเบิด ทหารก็เยอะตำรวจก็เเยะ ไม่รู้อะไรกันนักกันหนา พอเข้าวันที่สองคิดว่าจะไม่ได้เล่นซะและ แต่เผอิญเรื่องบ้านเมืองเริ่มเคลียลงตัว ก็เลยไปเล่นที่ตรอกข้าวสาร พอไปถึงคิดว่าป่าช้าวัดดอน เงียบกริบ คนก็ไม่ค่อยมีทำไงดี ชักเริ่มเซ็งๆ เลยขอเลี่ยนสถานที่โดยการย้ายไปที่สีลม ที่สีลมผู้คนค่อนข้างเยอะ เราก็เลยเดินเล่นไปเรื่อยๆกับเพื่อน เล่นก็เหมือนไม่ได้เล่นเพราะมัวเเต่เดินหาเพื่อนและอยากจะบอกว่าที่เซ็งสุดๆเลยคือ สีลมมีแต่เกย์ค่ะ ฮือๆชีวิตมันเศร้าอาหารตาก็ไม่มีให้มอง ครั้นที่มองอยู่ก็ดูดี แต่! ไม่ดูดีกว่า มีแต่เกย์ เกย์ เกย์ และก็เกย์ ศูนย์รวมของเพศที่สาม เดินๆไปคนชักเริ่มเยอะนั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้จราจรติดขัด เพื่อนเราที่เดินไปข้างหน้าเริ่มมีสีน่าที่ไม่ค่อยรับเเขกซักเท่าไหร่หนัก เพราะสภาพเพื่อนเราตอนนั้นเหมือนปลากระป๋องมากโดนเบียดประกบทั้งซ้ายขวา หน้าและหลัง จนเพื่อนเราตะโกนว่าโอ๊ยๆๆไม่ไหวแล้ว และเพื่อนเราก็หลุดเฟรมไปลงไปนอนกับเพื่อน พวกเกย์ที่อยู่ตรงนั้นคิดว่าเพื่อนเราแกล้งก็เลยมุงดูกัน< ซะงั้น> ทันใดนั้นวีรบุรุษผู้กล้าที่อยู่ข้างๆเพื่อนเราก็ดึงเพื่อนเราขึ้นมา และพาเพื่อนเราไปนั่งอยู่ร้านข้าวไข่เจียวข้างทาง มันเป็นอะไรที่ลำบากเกิ๊นเพราะเพื่อนเราตัวอย่างตึกเลย พอเพื่อนเราค่อยยังชั่วเราก็ไม่ลดละกับความพยายามที่จะแสวงหาความสุขในช่วงสงกรานต์ เราเลยมุ่งน่าเข้าสู่ อตก. ศูนรวมเเห่งความบันเทิง กว่าเราจะถึงบ้านก็ตี 4 สำหรับสงกานต์วันที่2นี้จุดจบของเราคือ อตก!!>-< พอเข้าเช้าวันใหม่ ตื่นอีกทีก็ปาเข้าไปบ่าย3และเราเลยไม่รอช้าขอมุ่งน่าเขาสู้ตรอกอีกครั้งไปก็ไม่ได้ไปทำอะไรเลย นอกจาก กิน กิน กิน กินเยอะแยะสารพัดอย่างไม่ว่าจะเป็น ข้าวไข่เจียว หมูปิ้ง ก่วยเตี๋ยว ลูกชิ้น หวานเย็นและตบท้ายด้วยส้มตำ กินจนอยากจะอ๊วก เลยขอพักเรื่องกินไว้โดยการห่รถไปสีลมต่อ เพราะเมื่อวานที่เเพ่อนเราเป็นลม เรายังไม่เข็ด เพราะเราไม่ได้เป็นลม วันนี้สีลมคนเยอะเว่อ ชนิดที่ว่าทุกพื้นที่เต็มไปด้วยคน ยิ่งเดินเข้าไปในซอยนะ ใครตดนี่ไม่ต้องสืบเลยอ่า ตายยกหมู่วันนี้เรามากับเพื่อนกลุ่มให่เพราะคนที่เป็นลมมันไม่มา เราเดินเข้าไปก็เริ่มเหมือนเมื่อวานแต่ที่หนักไปกว่านั้นที่เราต้องทนคือ กลิ่นสารพักกลิ่นที่เจอจากคนรอบข้าง หรือ รวมกลิ่นเราด้วยรึป่าวอันนี้ไม่มั่นใจ ด้วยสภาวะที่เสี่ยงจะเป็นลมอยู่เเล้วบวกกับคนจที่เบียอีก ทำให้เพื่อนเราเป็นลมเพราะมันเยดชนิดที่ว่าเกือบล้มทับกันเลยทีเดียว ส่วนตัวเราว่าถึกๆและยังเกือบเอาชีวิตตัวเองไม่รอดด!!!เลย เราโดนเบียดไปติดกัยกระเทย เนื้อเเนบเนื้อกันเลยทีเดียว อีนางกระเทยก็กรี๊ดดดอยู่นั้นและสงสัยมันคิดว่าเราเนี่ยอยากจะโดนส่วนที่ไม่บริสุทธิ์ของมันตายนักแหละเสียงอย่างเดียวไม่ว่า แถมมีกลิ่นออกมาอีก โอ๊ยเรานะแถบบ้าเลยจิงจิ๊ง สำหรับเรื่องสงกรานต์คงพอแค่นี้ดีกว่าเอาไว้เจอกานในครั้งต่อไปก็เเละกันนั จุ๊ฟฟ บาย บาย บ๊วฟฟ บ๊วฟฟ