ศิลปะรูปปั้นแปลกที่ทำขึ้นจาก chocolate

รูปปั้นช็อคโกแลต ช็อคโกแลตจิงๆ

ตำนาน chocolate

มารู้จักตำนาน chocolate กันเถอะ!!

ชาวมายาอาศัยอยู่ในทวีปอเมริกากลาง เมื่อประมาณ 1400 ปีก่อนโน้น พวกเขาเคยดื่มน้ำชนิดหนึ่งที่มีชื่อ

ว่า "ช็อคโกเเลทัล" มันก็คือ ช็อคโกแลตนันเอง พวกเขาเอาต้นโกโก้มาดัดแปงให้เป็นช็อคโกแลต ในทวีป

ของชาวมายาปลูกต้นโกโก้เป็นจำนวนมาก และมันจะเติบโตดีในฤดูร้อน ซึ่งในผลโกโก้ก็จะมีเมล็ดสีม่วง

ซ่อนอยู่ภายในผลของมัน พวกชาวมายาก็จะเอาไอ้เจ้าเมล็ดสีม่วงไปตากแดด มันก็จะแปลสภาพเป็นช็อคโก

แลตนั่นเอง และคริสโคเฟอร์ โคลัมบัสเนี่ยนะเขาเป็นคนแรกที่ได้สัมผัสเมล็ดโกโก้ ต่อมาน้ำช็อคโกแลตก

ได้รับอิทธิพลของสเปน คือ มีการเพิ่มน้ำตาล กลิ่นวานิลา กลิ่นอบเชย ลงไป จึงเพิ่มความเข้มข้นทำให้น้ำ

ช็อคโกแลตเป็นที่นิยมมากในสมัยนั้น และชาวอังกฤษก็ได้พัฒนาจากน้ำช็อคโกแลตแปลสภาพมาเป็น

ช็อคโกแลตอัดแท่งนั้นเอง นี่เล่าแบบคราวๆนะ ถ้าใครสนใจเอาไว้เราจะทิ้งเว็บที่เราเข้าไปอ่านมาไว้หั้ยและ

กันนะจ๊ะ

สารอะไรในchocolateที่ทำให้เราอารมณ์ดี!!

เพื่อนๆเคยได้ยินม่ะว่าหากเรากินchocolateแล้วจะทำให้เราอารมณดีและทราบหรือไม่ว่าสารอะไรใน

chocolateที่ทำให้เราอารมณ์ดี อิอิ งงล่ะซิ เฉลยก็ได้ ก็คือ สารTheobromine มันจะจัดอยู่ในกลุ่มเดียวกับ

xanthines เช่น caffeine โดยทั่วไปอาจเรียกว่า theobromine สารพวกนี้จะพบในต้นโกโก้ สารชนิดนี้มันจะ

เบากว่าสารชนิดอื่นๆจึงทำให้เราอารมณ์ดี และสารนี้ยังใช้ประโยชน์ได้อีกมากมาย เพราะเขาได้มีการนำสาร

นี้ไปใช้เป็นยาขับปัสสาวะและใช้ได้ผลกับคนที่เป็นความดันสูงอีกด้วย เป็นงัยบ้างเพื่อนๆสำหรับเกร็ดความรู้

เล็กๆน้อยที่เอามาฝากกันในวันนี้ สำหรับคราวน่าจะเอาอะไรมาฝากอีกก็ต้องติดตามตอนต่อไปเด้อ555+

โชคดีไม่มีหนี้55+เกี่ยวกันม่ะเนี่ย

ว้าว!! chocolate เฉียดล้าน

    chocolate กินเนสส์บุ๊ก เตรียมเปิดทำเนียบต้อนรับของหวานบันลือโลก ไอศครีมช็อกโกแลตซันเดย์จากนิวยอร์คราคาถ้วยละ 25,000 ดอลลาร์ หรือราว 850,000 บาท สตีเฟน บรูซ เจ้าของเซเรนดิพิตี 3 จับมือกับร้านเพชรหรู ยูโฟเรีย นิวยอร์ค สร้างสรรค์ "โฟรเซน โฮต ช็อกโกแลต" ที่ทำจากเมล็ดโกโก้ 28 พันธุ์ ซึ่งครึ่งหนึ่งเป็นพันธ์ที่หายากและราคาแพงที่สุดในโลก ช็อกโกแลตซันเดย์นี้ยังโรยด้วยทองคำกินได้ 23 กะรัต ในปริมาณ 2 ออนซ์ เสริ์ฟมาในถ้วย ด้านล่างตกแต่งด้วยกำไรข้อมือทองคำ 18 กะรัต และเพชรขาว 1 กะรัต ส่วนวิปครีมบนหน้าไอศครีมถูกราดทับด้วยทองคำและช็อกโกแลตลา มาเดลีน โอ ทรูฟเฟิล จากนิปชิลด์ต ช็อกโกเลเทียร์ ซึ่งปกติขายในราคาปอนด์ละ 88,440 บาท อภิมหาไอศครีมนี้เสริ์ฟมาพร้อมช้อนทองประดับด้วยเพชรสีช็อกโกแลต และเพชรขาวที่สามารถนำกลับบ้านได้เช่นเดียวกัน บรูซบอกว่าต้องใช้เวลาทดสอบส่วนผสมและรสชาตินานมาก ไม่นับเวลาอีกกว่า 3 เดือนในการออกแบบช้อนทอง ทั้งนี้เมื่อ 4 ปีที่แล้วบรูซเปิดตัวไอศครีมซันเดย์ "โกลเด้น โอปูเลนซ์" ราคาถ้วยละ 1,000 ดอลลาร์ กลายเป็นของโปรดของร็อคสตาร์และบรรดาไฮโซมากมาย ทั้งโกลเด้น โอปูเลนซ์ และไอศครีมซันเดย์ล่าสุดต้องสั่งล่วงหน้า บรูซบอกว่าตอนนี้มีลูกค้าออร์เดอร์มาแล้ว ส่วนใหญ่เป็นชาวยุโรปที่เตรียมบิน มาละเลียดโฟรเซน โฮต ช็อกโกแลตถึงนิวยอร์ค และคาดว่า อีกไม่นานคงมีมหาเศรษฐีจากตะวันออกกลางเข้าคิวเป็นลูกค้าต่อไป
ถ้าเพื่อนๆคนไหนสนใจก็เชิญนะจ๊า......จุ๊ฟๆๆ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ อะจึ่ย อะจึ่ย

ที่มา http://forum.sodazaa.cc/thread-846-1-8.html

แดง อันตราย

   เรื่องการเมืองในตอนนี้มันชักเริ่มปั่นป่วนมาก นี่ดีนะที่เป็นวันหยุดและอยู่ในช่วงปิดเทอมไม่งั้นบ้านเมืองคงได้วุ่นมากกว่านี้ตอนนี้ที่มีหนักๆเลยคือ พวกเสื้อแดง หรือ นปช. ที่ตั้งม๊อบและดาวกระจายไปรอบๆประเทศไทย สำหรับความคิดของเรา เราคิดว่า พวกแกนนำต่างๆไม่ว่าจะเป็นทางฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ แต่อย่าให้คนอื่นหรือสังคมเดือดร้อน ฝ่านนี้ก็ทำเกินไปฝ่ายนั้นก็ทำเกินไป เถียงกันไม่มีวันจบแล้วประเทศไทยจะเจริญได้ไง สำหรับเสื้อแดงข้าพเจ้าคิดว่า พวกเขาก็ทำเกินไปและที่สำคัญสังคมเดือดร้อน ถามหน่อยจะเผาทำซากอะไร รถเมล์เนี่ย <เผาเพื่อ!> เดือดร้อนคนอื่นเขาไปหมด ไม่ได้แค้นหรอกเสื้อแดงอ่าและเราก็ไม่เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งนะ แต่เราอ่าเจอกับตัวเลยจิงๆ คิดดูขนาดเรานั่งแท็กซี่ แท็กซี่นี่ก็เปรียบเสมือนรถส่วนตัวอยู่แล้วเพราะอยากไปไหนก็ได้ไปแต่แค่จ่ายตังก็แค่นั้นแต่เรายังไม่ทันจะถึงจุกดหมายปลายทางเลย ถนนปิดและดันมาปิดเส้นที่เราจะไปอีก เพราะเจ้าหน้าที่กำลังแงะซากรถเมล์ที่พวกเสื้อแดงเผา ทำไงอ่าทีนี่อีแท๊กซี่ก็เลยไล่เราลงและบอกให้เราเดิน โอ๊ยๆๆๆขอทีเถอะจะบ้าตายเดินเป็นกิโลๆ จากหน้าวักมกุฎกษัตริย์ ฮอนด้า walk ยาวมาถึงเทเวศน์ ฮอนด้า walk เนี่ยหมายถึงเดินนะจ๊ะ เราต้องต้องเดินจากหน้าวักนั้นมาถึงเทเวศน์ คิดดูลำบากมาก และจะใส่เสื้อสีแดงออกจากบ้านก็ใส่ไม่ได้อีก กลัวโดนกระตืบ!!เสื้อผ้าเราก็มีแต่สีแดง เวรกรรมจิงๆ เราว่ามันเป็นอะไรที่แย่อ่าคนที่อยู่แถวนั้นเขาต้องแย่กว่าเราแน่ๆ และไอ้ที่ทะเลาะๆกัน ระหว่างเสื้อแดง กับ รัฐบาลเนี่ยทะเลาะเอาอะไรกัน น่าเบื่อมากออกไปไหนก็ไม่ได้ออก จะไปไหนก็ไม่ได้ไปกลัวจะโดนลูกหลงอีกละจากเสื้อเหลืองและยังมาเจอกับเสื้อแดงอีกแบบนี้ก็ไม่ไหวนะครับพี่น้องครับ

   ปล. ขอแบบสั้นๆเลย คือ เราไม่ได้เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่ขออย่างเดียวอย่าทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนก็พอจะทำอะไรก็แค่พองามก็พอ และปิดได้งัย!!เสาวรีย์เนี่ย เดือดร้อนกันไปหมด รู้ว่าอยากได้ความเป็นธรรม แต่จะทำแบบนี้มันก็มาไปใช้สมองดีกว่าใช้กำลัง ใช้ปัญญาดีกว่าใช้ปัญหาตัดสิน

นาทีฉุกเฉิน อะจึ่ย อะจึ่ย

ขอระบายหน่อยและกันนะ เก็บกดมานานและ ปู๊ดดดดดดดด 555+ เข้าเรื่องเลยและกันนะ วันหยุดที่มาโดยประมาณ 14 วัน ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาอยากบอกว่าน่าเบื่อเกิ๊น สงกรานต์วันเเรกก็อยู่บ้านไม่ได้ไปไหนเพราะจะมาเที่ยวในตัวเมืองกรุงเทพ อย่างเช่น แถวตรอกข้าวสารที่ไปทุกปี กับ สีลม ก้มาไม่ได้กลัวโดนระเบิด ทหารก็เยอะตำรวจก็เเยะ ไม่รู้อะไรกันนักกันหนา พอเข้าวันที่สองคิดว่าจะไม่ได้เล่นซะและ แต่เผอิญเรื่องบ้านเมืองเริ่มเคลียลงตัว ก็เลยไปเล่นที่ตรอกข้าวสาร พอไปถึงคิดว่าป่าช้าวัดดอน เงียบกริบ คนก็ไม่ค่อยมีทำไงดี ชักเริ่มเซ็งๆ เลยขอเลี่ยนสถานที่โดยการย้ายไปที่สีลม ที่สีลมผู้คนค่อนข้างเยอะ เราก็เลยเดินเล่นไปเรื่อยๆกับเพื่อน เล่นก็เหมือนไม่ได้เล่นเพราะมัวเเต่เดินหาเพื่อนและอยากจะบอกว่าที่เซ็งสุดๆเลยคือ สีลมมีแต่เกย์ค่ะ ฮือๆชีวิตมันเศร้าอาหารตาก็ไม่มีให้มอง ครั้นที่มองอยู่ก็ดูดี แต่! ไม่ดูดีกว่า มีแต่เกย์ เกย์ เกย์ และก็เกย์ ศูนย์รวมของเพศที่สาม เดินๆไปคนชักเริ่มเยอะนั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้จราจรติดขัด เพื่อนเราที่เดินไปข้างหน้าเริ่มมีสีน่าที่ไม่ค่อยรับเเขกซักเท่าไหร่หนัก เพราะสภาพเพื่อนเราตอนนั้นเหมือนปลากระป๋องมากโดนเบียดประกบทั้งซ้ายขวา หน้าและหลัง จนเพื่อนเราตะโกนว่าโอ๊ยๆๆไม่ไหวแล้ว และเพื่อนเราก็หลุดเฟรมไปลงไปนอนกับเพื่อน พวกเกย์ที่อยู่ตรงนั้นคิดว่าเพื่อนเราแกล้งก็เลยมุงดูกัน< ซะงั้น> ทันใดนั้นวีรบุรุษผู้กล้าที่อยู่ข้างๆเพื่อนเราก็ดึงเพื่อนเราขึ้นมา และพาเพื่อนเราไปนั่งอยู่ร้านข้าวไข่เจียวข้างทาง มันเป็นอะไรที่ลำบากเกิ๊นเพราะเพื่อนเราตัวอย่างตึกเลย พอเพื่อนเราค่อยยังชั่วเราก็ไม่ลดละกับความพยายามที่จะแสวงหาความสุขในช่วงสงกรานต์ เราเลยมุ่งน่าเข้าสู่ อตก. ศูนรวมเเห่งความบันเทิง กว่าเราจะถึงบ้านก็ตี 4 สำหรับสงกานต์วันที่2นี้จุดจบของเราคือ อตก!!>-< พอเข้าเช้าวันใหม่ ตื่นอีกทีก็ปาเข้าไปบ่าย3และเราเลยไม่รอช้าขอมุ่งน่าเขาสู้ตรอกอีกครั้งไปก็ไม่ได้ไปทำอะไรเลย นอกจาก กิน กิน กิน กินเยอะแยะสารพัดอย่างไม่ว่าจะเป็น ข้าวไข่เจียว หมูปิ้ง ก่วยเตี๋ยว ลูกชิ้น หวานเย็นและตบท้ายด้วยส้มตำ กินจนอยากจะอ๊วก เลยขอพักเรื่องกินไว้โดยการห่รถไปสีลมต่อ เพราะเมื่อวานที่เเพ่อนเราเป็นลม เรายังไม่เข็ด เพราะเราไม่ได้เป็นลม วันนี้สีลมคนเยอะเว่อ ชนิดที่ว่าทุกพื้นที่เต็มไปด้วยคน ยิ่งเดินเข้าไปในซอยนะ ใครตดนี่ไม่ต้องสืบเลยอ่า ตายยกหมู่วันนี้เรามากับเพื่อนกลุ่มให่เพราะคนที่เป็นลมมันไม่มา เราเดินเข้าไปก็เริ่มเหมือนเมื่อวานแต่ที่หนักไปกว่านั้นที่เราต้องทนคือ กลิ่นสารพักกลิ่นที่เจอจากคนรอบข้าง หรือ รวมกลิ่นเราด้วยรึป่าวอันนี้ไม่มั่นใจ ด้วยสภาวะที่เสี่ยงจะเป็นลมอยู่เเล้วบวกกับคนจที่เบียอีก ทำให้เพื่อนเราเป็นลมเพราะมันเยดชนิดที่ว่าเกือบล้มทับกันเลยทีเดียว ส่วนตัวเราว่าถึกๆและยังเกือบเอาชีวิตตัวเองไม่รอดด!!!เลย เราโดนเบียดไปติดกัยกระเทย เนื้อเเนบเนื้อกันเลยทีเดียว อีนางกระเทยก็กรี๊ดดดอยู่นั้นและสงสัยมันคิดว่าเราเนี่ยอยากจะโดนส่วนที่ไม่บริสุทธิ์ของมันตายนักแหละเสียงอย่างเดียวไม่ว่า แถมมีกลิ่นออกมาอีก โอ๊ยเรานะแถบบ้าเลยจิงจิ๊ง สำหรับเรื่องสงกรานต์คงพอแค่นี้ดีกว่าเอาไว้เจอกานในครั้งต่อไปก็เเละกันนั จุ๊ฟฟ บาย บาย บ๊วฟฟ บ๊วฟฟ